Το ποτάμι –της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης- δεν γυρίζει πίσω (της Νιόβης Παυλίδου)

Με ιδιαίτερη σπουδή το υπουργείο παιδείας καταθέτει στη βουλή νομοσχέδιο που μεταβάλει το θεσμικό πλαίσιο στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Χωρίς προειδοποίηση, χωρίς διαβούλευση, με παραπλάνηση των εκπαιδευτικών ότι οι όποιες αλλαγές θα γίνουν με προσοχή και συζήτηση. Η κίνηση αυτή συγκέντρωσε τα πυρά της πλειοψηφίας της ακαδημαϊκής κοινότητας και μάλιστα ακόμη και συναδέλφων που πρόσκεινται θετικά στη νέα κυβέρνηση. Ούτε η κοινωνία στηρίζει το ράβε-ξήλωνε στην παιδεία αλλά το υπουργείο προχωρά αδιάφορο. Ξεκάθαρο δείγμα εμμονής, ιδεοληψιών, αδυναμίας διαλόγου, έπαρση στην άσκηση εξουσίας.

Όχι, όσοι διαφωνούμε δεν θα κάνουμε καταλήψεις για να μην συνεδριάζουν τα συλλογικά όργανα με την σύνθεση που προτείνεται στο νομοσχέδιο. Εμείς δεν θα αρνηθούμε να φύγουμε από θέσεις που κατέχουμε μετά από εκλογές που χίλιες φορές βίαια ακυρώθηκαν από αυτούς που σήμερα κυβερνούν. Εμείς δεν θα αρνηθούμε να εφαρμόσουμε νόμους που ψηφίζονται μέσα στη νύχτα. Αυτή είναι, ευκρινώς, η διαφορά μας με τον τρόπο που πορεύθηκαν και σήμερα πολιτεύονται οι συνάδελφοι της κυβέρνησης.

Να κάνουμε την αντιμεταρρύθμιση Ευρωπαϊκό ζήτημα (του Κώστα Σοφούλη)

Η αντιμεταρρύθμιση που έχει ξεκινήσει η κυβέρνηση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση (και στις άλλες βαθμίδες) έρχεται σε δραματική σύγκρουση προς το ευρωπαϊκό κεκτημένο στον τομέα της παιδείας. Όμως την ώρα που οι ευρωπαϊκοί θεσμοί διαπραγματεύονται σκληρά για μεταρρυθμίσεις οικονομικού χαρακτήρα, ακόμη και για θέματα ήσσονος σημασίας, σιωπούν μπροστά στην βάναυση παραβίαση των ευρωπαϊκών αξιών και κεκτημένων στον πιο κρίσιμο τομέα της σύγχρονης κοινωνίας, την εκπαίδευση. Στο μεταξύ, οι μεταρρυθμιστικές δυνάμεις, που σε μεγάλο βαθμό εκφράζονται σε αυτόν τον ιστότοπο, έχουν βρεθεί μπροστά στο αδιέξοδο που δημιουργεί η κυβερνητική αυθαιρεσία να αρνείται κάθε διάλογο και, προπαντός, δηλώνει εκ των προτέρων ότι έχει ειλημμένες αποφάσεις που στηρίζονται σε αμετακίνητες ιδεολογικές επιλογές. Την ίδια στιγμή, οι υπόλοιποι παράγοντες του εκπαιδευτικού συστήματος παραμένουν (γονείς, συστηματικοί φοιτητές, φορείς απασχόλησης κ.λπ.) , στην καλλίτερη των περιπτώσεων, αδρανείς είτε από άγνοια είτε από αμηχανία που τους προκαλεί η απελπισία της απουσίας προοπτικής. Οι εκπαιδευτικές συντεχνίες πάλι, παίζουν το δικό τους σκοπό που αφορά τα στενά συντεχνιακά τους συμφέροντα, αυτά που σε μεγάλο βαθμό αποτελούν σημαντικές αιτίες της εκπαιδευτικής κρίσης. Οι μηχανισμοί της μαζικής ενημέρωσης παίζουν κι αυτοί τον δικό τους εμπορικό παιχνίδι, επιλέγοντας την διακίνηση πληροφορίας που τραβάει η γενική αγορά (εντυπωσιακές απλοποιήσεις, αναπαραγωγή στερεοτύπων βίας, προβολή συντεχνιακού λόγου, βραχύλογες και παραπλανητικές αντιμαχίες προβεβλημένων εκπροσώπων του δημόσιου λόγου) αγνοώντας τις στρατηγικές ανάγκες ουσιαστικής ενημέρωσης της κοινωνίας. Μπροστά σε μια τέτοια κατάσταση, τι μπορούμε να κάνουμε για να ταράξουμε το τέλμα και να βάλουμε, ενδεχομένως, τις εξελίξεις σε πιο αποτελεσματική τροχιά;

Τα παράλληλα σύμπαντα του υπουργείου Παιδείας (του Άγγελου Χανιώτη)

Η αναβάθμιση της θέσης του γενικού γραμματέα Ερευνας και Τεχνολογίας σε αναπληρωτή υπουργό ήταν ένα ενθαρρυντικό βήμα. Σε συνθήκες κρίσης η έρευνα και η καινοτομία, τομείς στους οποίους η Ελλάδα διαθέτει και ανθρώπινο δυναμικό και προοπτικές, αξίζουν τουλάχιστον όση προσοχή παραδοσιακά δίνεται στη ναυτιλία ή τη γεωργία. Από τη μεταπολίτευση και μετά, η έρευνα ήταν αποπαίδι της πολιτείας. Δεν έγινε προσπάθεια να χαρτογραφηθούν οι χώροι στους οποίους πραγματοποιείται· η χρηματοδότησή της ήταν ελλιπής και συχνά απρογραμμάτιστη, ενίοτε ανεξέλεγκτη και ουδέποτε ενταγμένη σε μια στρατηγική. Η τοποθέτηση στη θέση του αναπληρωτή υπουργού Ερευνας του κ. Φωτάκη, επιστήμονα με εμπειρία στο αντικείμενο, από μόνη της δεν εγγυάται αναβάθμιση της έρευνας· και αυτό όχι μόνο επειδή οι πόροι είναι περιορισμένοι, αλλά κυρίως επειδή η επιτυχία μιας ερευνητικής πολιτικής είναι άμεσα συνδεδεμένη με το καθεστώς λειτουργίας των ΑΕΙ. Σε μια χώρα με ελάχιστη βιομηχανία και λίγα αυτόνομα ερευνητικά ιδρύματα, μεγάλο μέρος της εφαρμοσμένης και σχεδόν το σύνολο της βασικής έρευνας πραγματοποιείται στα ΑΕΙ. Κατά συνέπεια, ο τρόπος οργάνωσης, διοίκησης και χρηματοδότησής τους και τα κριτήρια επιλογής και αξιολόγησης των στελεχών τους αφορούν την έρευνα.

Μήνυμα προς Μπαλτά από Θεσσαλονίκη

Ενα ηχηρό «Οχι» στο νομοσχέδιο Μπαλτά εστάλη χθες και από τη Θεσσαλονίκη. Διακόσια πενήντα άτομα, μεταξύ των οποίων πλήθος φοιτητών και πανεπιστημιακών, ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της πρωτοβουλίας «ΠΑΙΔΕΙΑ 2015» και συνέρρευσαν, αργά το απόγευμα, στη Δημοτική Βιβλιοθήκη της πόλης. «Σήμερα, αυτοί που κυβερνούν θα έπρεπε να βγάλουν από όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης το κομματικό παιχνίδι και να διαμορφώσουν μια εθνική επιτροπή, που να σκεφθεί και να εφαρμόσει ένα διεξοδικό σχέδιο για το Δημοτικό, το Γυμνάσιο, το Λύκειο και το Πανεπιστήμιο, που να αποτελέσει αφετηρία για να δώσουμε ως κοινωνία εφόδια και ελπίδες στους νέους» επεσήμανε, στον εισαγωγικό του λόγο, ο δήμαρχος της πόλης, Γιάννης Μπουτάρης. «Να μη μείνουμε στη μετριότητα, νισάφι με τον κομματισμό στα πανεπιστήμια» ανέφερε η αντιπεριφερειάρχης, Βούλα Πατουλίδου. «Ο νόμος Διαμαντοπούλου ήταν ένα πολύ μεγάλο βήμα, που ψηφίστηκε με πρωτοφανή πλειοψηφία από συμπολίτευση και αντιπολίτευση», υπενθύμισε ο δήμαρχος και συνέχισε: «Αν το βήμα αυτό ακολουθούσαν και άλλα παρόμοια για όλα τα επίπεδα εκπαίδευσης και δεν ξηλωνόταν σιγά σιγά από τους επόμενους υπουργούς, τα πράγματα στην Παιδεία θα ήταν σήμερα πολύ διαφορετικά». Στην εκδήλωση παρευρέθησαν, επίσης, οι βουλευτές Σταύρος Καλαφάτης (Ν.Δ.) και Χριστίνα Ταχιάου («Ποτάμι»).

«Με αυτό που γίνεται σήμερα στην Παιδεία ακυρώνονται όλα όσα έγιναν στο επίπεδο των μεταρρυθμίσεων» ανέφερε εκ μέρους της επιτροπής η καθηγήτρια του ΑΠΘ, Νιόβη Παυλίδου, που έκανε ειδική μνεία στις υπουργούς Αννα Διαμαντοπούλου και Μαριέττα Γιαννάκου. «Παρότι ανήκαν σε διαφορετικούς πολιτικούς χώρους, προέβησαν σε τολμηρές μεταρρυθμίσεις και η εκπαιδευτική κοινότητα στήριξε το έργο τους, γιατί ήταν θετικό» τόνισε. «Τώρα καταστρέφουν τα πάντα, γυρνάμε σ’ ένα θεσμικό πλαίσιο που δεν έχει να δώσει απολύτως τίποτα». Η καθηγήτρια κάλεσε σε συστράτευση πανεπιστημιακή κοινότητα και φοιτητές.

Παρόμοιες εκδηλώσεις σχεδιάζονται σε Πάτρα, Ηράκλειο και αλλού.

ΠΗΓΗ: http://www.kathimerini.gr/816867/article/epikairothta/ellada/mhnyma-pros-mpalta-apo-8essalonikh

Το Εθνικόν Κρεοπωλείον και άλλα τινά... (του Ανδρέα Τρούμπη)

Αναρωτιέμαι πού και πόσο σφάλλαμε; Πώς και γιατί, ο Λόγος υπέρ της εκσυγχρονιστικής μεταρρύθμισης στην Παιδεία υπήρξε μεν λογικά ισχυρός αλλά πρακτικά ατελέσφορος, έναντι των πολιτικών εξελίξεων; Τί είναι αυτό που κατέστησε το ακαδημαϊκά προφανές και αναγκαίον, τόσον ακατανόητο ή έστω αντιδημοφιλές ώστε να μην απολαμβάνει της ενεργού και αδιαμφισβήτητης υποστήριξης της κοινωνίας μας; Τί άραγε μπορεί να καθιστά κινητήριο δύναμη "αλλαγών" προς τον εκπαιδευτικό αναχρονισμό, την αυτοκτονική εθελοτυφλία έναντι του διεθνούς γίγνεσθαι και των προτύπων του; Τί άραγε μπορεί να επιτρέπει σε μια Χώρα του ΟΟΣΑ, να επιλέγει την "κιμωλία" έναντι του "επιδιασκόπιου", την ιδεολογική Ύβριν ότι η "αριστεία" είναι απορριπτέο/καταδιωκτέο πρόταγμα, στον 21ο και παγκοσμιοποιημένο αιώνα της Κοινωνίας της Γνώσης;

Πολιτικές εξελίξεις και ανώτατη εκπαίδευση. Η αξιολόγηση των ΑΕΙ στο μεταίχμιο; (του Θανάση Κούτουλα)

Το τελευταίο διάστημα πραγματοποιηθήκαν σημαίνουσες αλλαγές στο χώρο της παιδείας δια μέσου του τελευταίου σχεδίου νόμου που ψηφίστηκε στη Βουλή (ΦΕΚ 50 Α’ 14/5/2015).Ακόμα περισσότερες ρυθμίσεις αναμένονται από την επικείμενη συζήτηση του πολυνομοσχεδίου που έχει προαναγγελθεί από τον υπουργό παιδείας. Φαίνεται πως ένας από τους πρώτους νομοθετικούς στόχους της παρούσας συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι η τροποποίηση ορισμένων-πλην όμως σημαντικών-άρθρων του Ν.4009/2011 νόμου «Διαμαντοπούλου» όπως έμεινε ευρέως γνωστός (όπως τροποποιήθηκε από το νόμο 4076/2012).

Εντός αυτής της συγκυρίας θεωρήσαμε ορθό να (ξανά)μελετήσουμε τους νόμους 4009/2011 και 4076/2012  αφενός μεν για να αναθερμάνουμε τη μνήμη μας αφετέρου δε για να αντιπαραβάλουμε τα άρθρα με τις επικείμενες αλλαγές του Πολυνομοσχεδίου.[1]

Πρωτοβουλία «Παιδεία 2015»: Καθολική αντίδραση στο νομοσχέδιο Μπαλτά (του Βενιαμίν Καρακωστάνογλου*)

Την ώρα που τα πανεπιστήμια (αλλά και οι άλλες δύο βαθμίδες εκπαίδευσης) έχουν δραματική μείωση οικονομικών πόρων και τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό, το υπουργείο Παιδείας προωθεί για άμεση ψήφιση δύο νομοσχέδια (το πρώτο ήδη ψηφίστηκε) που ανατρέπουν και αναστατώνουν το θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας των ΑΕΙ.

Προσπαθώντας να υποβαθμίσει το πραγματικό εύρος της νομοθετικής παρέμβασης, ο υπουργός Παιδείας μιλάει για ρυθμίσεις μικρής έκτασης και κατεπείγοντος χαρακτήρα και, ενώ είχε δεσμευθεί για ουσιαστικό διάλογο, καταθέτει την προσεχή εβδομάδα (από 25/5) μονομερώς, ένα σχέδιο νόμου, που το διέρρευσε ήδη στη δημοσιότητα, που αποτελείται από 60 σελίδες διατάξεων, οι οποίες μεταβάλλουν δραστικά το λειτουργικό πλαίσιο των πανεπιστημίων!

Τα εξωτερικά μέλη στη διοίκηση των ΑΕΙ (του Μιχάλη Σταθόπουλου)

Η πολύπαθη Ανώτατη Εκπαίδευση υφίσταται πάλι μια νέα νομοθετική μεταρρύθμιση της οποίας το βασικό περιεχόμενο είναι η επαναφορά κατά βάση του προηγούμενου (πριν από τον νόμο Διαμαντοπούλου) τρόπου εκλογής των πανεπιστημιακών Αρχών, μέσω κυρίως κατάργησης του Συμβουλίου Διοίκησης (Σ.Δ.) και επανασυμμετοχής των φοιτητών με μεγάλα ποσοστά στις εκλογές αυτές.

Και όμως: Το Σ.Δ. ήταν η σπουδαιότερη, αλλά και εξαιρετικά χρήσιμη, καινοτομία των τελευταίων ετών στον χώρο των ΑΕΙ. Εννοώ το Σ.Δ. με ουσιαστικές αρμοδιότητες και όχι όπως είχε αποδυναμωθεί ήδη πριν από την τωρινή κατάργησή του. Ηταν χρήσιμη καινοτομία, όχι μόνο γιατί πρόκειται για ένα επιτυχημένο διεθνώς σύστημα ελέγχου της διοίκησης των πανεπιστημίων, αλλά και διότι χρειαζόταν στην Ελλάδα για δύο λόγους:

Επιτροπή Πρωτοβουλίας «ΠΑΙΔΕΙΑ 2015» Θεσσαλονίκης Εκδήλωση Δευτέρα 25 Μαΐου 2015

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ

Τη Δευτέρα 25 Μαΐου στις 19:30 στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Θεσσαλονίκης θα πραγματοποιηθεί η πρώτη ανοικτή εκδήλωση της Πρωτοβουλίας «ΠΑΙΔΕΙΑ 2015» στη Θεσσαλονίκη, προκειμένου να αναδειχθεί η ισοπεδωτική, οπισθοδρομική και αντιεκπαιδευτική φιλοσοφία που διέπει τα νομοσχέδια του υπουργείου Παιδείας

Τα νομοσχέδια του υπουργείου Παιδείας:

o   Γυρνούν την εκπαίδευση 40 χρόνια πίσω

o   Επιβάλλουν τον κομματισμό στη λειτουργία των ΑΕΙ

o   Καταργούν ουσιαστικά τα Πρότυπα Δημόσια Σχολεία

o   Εισάγουν την κομματική λογική στα όργανα της σχολικής ιεραρχίας

o   Καταργούν την αριστεία στο Γυμνάσιο και το Λύκειο

o   Καταργούν την αξιολόγηση σε όλες τις βαθμίδες της Εκπαίδευσης

Στην εκδήλωση θα παρευρεθούν και θα χαιρετίσουν:

ο Περιφερειάρχης Κεντρ. Μακεδονίας. Α.Τζιτζικώστας

και ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης Γ. Μπουτάρης

Διαφοροποίηση για την Μπολόνια

«Αποτυχία» χαρακτηρίζει τη Συνθήκη της Μπολόνια ο υπουργός Παιδείας Αριστείδης Μπαλτάς απευθυνόμενος στους υπόλοιπους 46 υπουργούς Παιδείας των χωρών της Ευρώπης, οι οποίοι, αντίθετα, διατρανώνουν υπέρ της συνθήκης. Στο ίδιο πλαίσιο, παρατηρείται διάσταση ανάμεσα στο ανακοινωθέν της Συνόδου των 47 και σε όσα ανακοίνωσε το υπουργείο Παιδείας.

Ειδικότερα, το ανακοινωθέν της συνόδου στο Ερεβάν ξεκινά ως εξής: «Εμείς, οι υπουργοί, που συναντηθήκαμε στο Ερεβάν, είμαστε υπερήφανοι να αναγνωρίσουμε ότι το όραμα που ενέπνευσε τους προκατόχους μας στην Μπολόνια έχει δώσει αφορμή για τον Ευρωπαϊκό Χώρο Ανώτατης Εκπαίδευσης (ΕΧΑΕ), όπου 47 χώρες με διαφορετικές πολιτικές, πολιτιστικές και ακαδημαϊκές παραδόσεις συνεργάζονται στη βάση του ανοιχτού διαλόγου, κοινών στόχων και κοινών δεσμεύσεων». Παρατηρείται, δηλαδή, ένας πανηγυρικός τόνος υπέρ της συνθήκης.

Γιατί ο Αριστείδης Μπαλτάς αγάπησε και θαύμασε την Θάτσερ (του Ιωακείμ Γρυσπολάκη)

Η προπαγάνδα υπέρ των θέσεών σου, ιδιαίτερα όταν απέναντί σου έχεις ένα ισχυρό μέτωπο με τεκμηριωμένο λόγο, με αδιάσειστα επιχειρήματα και με διεθνώς καταξιωμένες θέσεις, πρέπει να βασισθεί σε μία αρχή: τη διαίρεση του αντιπάλου. Στην προκειμένη περίπτωση το Μέτωπο της Προόδου στην Παιδεία. Ιδιαίτερα δε όταν γνωρίζεις ότι αυτά, που ισχυριζόσουν ως συνδικαλιστής και πολέμιος κάθε προοδευτικού νόμου, δεν είναι παρά ιδεοληψίες που εδράζονται σε παρωχημένες θεωρίες και σε ξεπερασμένα ιδεολογήματα. Ιδεοληψίες, όμως, που έχεις υποσχεθεί στους πελάτες σου να υλοποιήσεις.

Ας δούμε όμως κάποια αποσπάσματα από ένα άρθρο:

Απογοήτευση και ανησυχία από το Συμβούλιο του ΕΜΠ για τις επιχειρούμενες αλλαγές στα ΑΕΙ

Οι επιχειρούμενες αλλαγές στα ΑΕΙ οδηγούν στην απομόνωση των ελληνικών Πανεπιστημίων από το ευρωπαϊκό και διεθνές περιβάλλον (οι διατάξεις περί διδακτικών μονάδων αποτελούν προανάκρουσμα αυτής της πορείας), επισημαίνει με ανακοινωθέν το Συμβούλιο του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, ενώ:

Α. ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ότι “στη λογική (και ανθρώπινη) αντίδραση της άμεσης παραίτησής μας πρυτάνευσε ο σεβασμός προς το θεσμό” όυ]ταν ακούστηκαν από κυβερνητικά χείλη “ οι απαξιωτικοί χαρακτηρισμοί, ιδιαίτερα για τα εξωτερικά μέλη Συμβουλίων που με ανιδιοτέλεια και εις βάρος του προσωπικού τους χρόνου θέλησαν να συμβάλλουν στην προσπάθεια εκσυγχρονισμού και θεραπείας των δυσλειτουργιών”.

Επένδυση ή λάφυρο; (της Βάσως Κιντή)

Οταν γίνονταν ο πόλεμος στη Γιουγκοσλαβία και οι βομβαρδισμοί στη συνέχεια, σκεφτόμουν πόσο τραγικό είναι μια χώρα στην Ευρώπη να υποφέρει τόσο και όλες οι υπόλοιπες να συνεχίζουν τη ζωή τους αμέριμνες. Δεν ήταν όπως στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν όλοι είχαν το μερίδιό τους στη δυστυχία. Στην περίπτωση της Γιουγκοσλαβίας οι λαοί της υπέφεραν (όποιου κι αν ήταν το φταίξιμο) ενώ οι πολίτες των άλλων κρατών, σε μια κοινή ήπειρο, συνέχισαν να διασκεδάζουν, να εργάζονται, να κάνουν σχέδια για το μέλλον.

Κατ' αναλογίαν, θα μπορούσαμε να πούμε κάπως καταχρηστικά ότι σε όλη την Ευρώπη, την Ασία, την Αυστραλία και την Αμερική, ακόμη και στα γειτονικά μας Βαλκάνια, η πανεπιστημιακή εκπαίδευση αναπτύσσεται με έναν σταθερό ρυθμό αντιμετωπίζοντας τις προκλήσεις της εποχής. Εφαρμόζονται μέτρα, τίθενται στόχοι και προτεραιότητες, γίνονται πειραματισμοί και δοκιμές, αναθεωρούνται πολιτικές πάνω σε ένα στέρεο έδαφος παράδοσης και ομαλής λειτουργίας. Εν τω μεταξύ οι νέοι των χωρών αυτών μορφώνονται σε ένα περιβάλλον, φυσικό και διανοητικό που τους σαγηνεύει και τους επιβάλλεται. Φωτεινές, καθαρές και τεχνολογικά εξοπλισμένες αίθουσες διδασκαλίας, επιβλητικές βιβλιοθήκες και αναγνωστήρια, εργαστήρια αιχμής, πάρκα, γυμναστήρια, κολυμβητήρια, θεατρικές και κινηματογραφικές αίθουσες, χώροι για μουσική και χορό, μουσεία. Απολαμβάνουν τους καρπούς της ανθρώπινης ιστορίας, μαθαίνουν, αναζητούν την κλίση τους, δοκιμάζουν εναλλακτικές διαδρομές, ψηλαφούν το καινούργιο και επικοινωνούν με το παλαιό. Γνωρίζουν ανθρώπους από διαφορετικές χώρες, γίνονται πολίτες του κόσμου και ταξιδεύουν, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Αποφοιτώντας, αποκτούν εκείνα τα εφόδια που θα τους βγάλουν στην κοινωνία για να μπορέσουν να εργαστούν και να δημιουργήσουν. Συγχρόνως η έρευνα ανοίγει νέους δρόμους στη γνώση, παράγει πλούτο, δημιουργεί δουλειές και νέα πεδία ανάπτυξης. Μια δυναμική κατάσταση που κινεί την ιστορία.

Η διοίκηση των πανεπιστημίων: Εσφαλμένη η θεμελιώδης παραδοχή (του Κώστα Σοφούλη)

Δεν είναι μόνο το Σύνταγμα, αλλά κυρίως ο νόμος Πλαίσιο 1268/82 που θεμελίωσε την τραγικά εσφαλμένη βασική παραδοχή πάνω στην οποία στήθηκε το διοικητικό σύστημα των πανεπιστημίων μας. Η νομολογία που ακολούθησε εμπέδωσε, τσιμέντωσε θα έλεγα, το σφάλμα αυτό. Έτσι έχουμε οδηγηθεί σε ένα θεσμικό αδιέξοδο που αν δεν ξεπεραστεί δεν πρόκειται ποτέ και με κανένα τρόπο να λυθεί το ζήτημα της θέσμισης ενός αποτελεσματικού συστήματος διοίκησης. Όλες οι προσπάθειες, όσο φιλότιμες και αν είναι, θα σκοντάφτουν πάντα στο εμπειρικό σφάλμα της θεμελιώδους παραδοχής. Είναι σαν χτίζουμε στην άμμο νομίζοντας ότι χτίζουμε σε βράχο. Αξίζει να δούμε ευθέως την πραγματικότητα.

Η αλήθεια για τα Συμβούλια των ΑΕΙ (του Αλέξανδρου Νεχαμά)

Πολλά έχουν λεχθεί για την αντιδημοκρατική φύση των Συμβουλίων Ιδρύματος των πανεπιστημίων μας, η οποία, κατά τους επικριτές του θεσμού, συμβάλλει άμεσα στην καταστροφή του δημοσίου πανεπιστημίου.

Όπως τόνισε τελευταία και πάλι στη Βουλή ο Υπουργός Παιδείας Αριστείδης Μπαλτάς, κύριος λόγος της αποτυχίας των Συμβουλίων είναι το ότι αποτελούν προσπάθεια «μίμησης» του θεσμού των Boards of Trustees των Αμερικανικών πανεπιστημίου χωρίς, όμως, κατανόηση του πραγματικού τους ρόλου. Με τον κ. Μπαλτά με συνδέει παλιά φιλία και (ελπίζω) αμοιβαίος σεβασμός. Ελπίζω επίσης, λοιπόν, ότι θα προσλάβει το κείμενο αυτό ως καλοπροαίρετη συμβολή στον διάλογο για την Παιδεία.

Οι πιστωτικές μονάδες στα Πανεπιστήμια και η Νέα Γλώσσα (του Γιώργου Μαυρωτά)

Πολλή αναταραχή δημιουργήθηκε σχετικά με το θέμα των πιστωτικών μονάδων στα Πανεπιστήμια και την πιθανή κατάργησή τους που θα οδηγούσε σε ένα ακαδημαϊκό Grexit . Συγκεκριμένα το πολυνομοσχέδιο-κουρελού (όπως το έχει χαρακτηρίσει ο ίδιος ο κ. Μπαλτάς) για την Παιδεία εισάγει στο Άρθρο 11 περί σπουδών την έννοια της Διδακτικής Μονάδας ορίζοντάς την ως κάτι διαφορετικό από την Πιστωτική Μονάδα που αντιστοιχεί σε κάθε μάθημα. Πρόκειται ουσιαστικά για μια ακόμα κουτοπόνηρη ενέργεια του υπουργείου που οφείλεται σε ιδεοληπτικές εμμονές κι έγινε για εσωτερική κατανάλωση.

Ας τα πάρουμε από την αρχή: Η Πιστωτική Μονάδα (ECTS = European Credit Transfer and Accumulation System) είναι η μονάδα μέτρησης του εκπαιδευτικού περιεχόμενου κάθε μαθήματος έτσι ώστε να υπάρχει αντιστοίχιση μαθημάτων στα Ευρωπαϊκά Πανεπιστήμια και να διευκολύνεται η κινητικότητα των φοιτητών (π.χ. πρόγραμμα Erasmus) και η αναγνώριση των πτυχίων. Κάθε Σχολή καθορίζει το πόσες Πιστωτικές Μονάδες αντιστοιχούν σε κάθε μάθημα κι ένα έτος σπουδών αντιστοιχεί συνήθως σε 60 Πιστωτικές Μονάδες. Με τον τρόπο αυτό μπορεί ένας φοιτητής από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο να παρακολουθήσει κάποια μαθήματα στο Πολυτεχνείο του Άαχεν μεταφέροντας τις αντίστοιχες πιστωτικές μονάδες των μαθημάτων του.

Απαίτηση των καιρών η συναίνεση στην Παιδεία - Η ομιλία του Γιάννη Κατσαρού στο Μαρούσι

Κυρίες και κύριοι, ως δάσκαλος θα ξεκινήσω την ομιλία μου με την επίκληση των στίχων του Κώστα Βάρναλη, προκειμένου να εξηγήσω εξαρχής γιατί είμαστε εδώ. Λοιπόν, είμαστε εδώ, διότι δεν θέλουμε να μείνουμε «Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα, που προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα!» Και ακόμα, είμαστε εδώ για να υπερασπιστούμε την πίστη μας σε ένα θαύμα που πρέπει να γίνει και που είχε αρχίσει με πολλούς αγώνες και μικρά μικρά βήματα να δρομολογείται στο εκπαιδευτικό μας σύστημα.

Συντέλεσαν σε αυτό κυρίως οι αγώνες των δασκάλων κάθε βαθμίδας, οι οποίοι αποδόθηκαν σε προσπάθειες αναβάθμισης της δουλειάς τους σε όλα τα επίπεδα, ανταποκρινόμενοι στις ανάγκες των καιρών και στα σήματα που εξέπεμψαν πολιτικές ηγεσίες που με τόλμη και μεγάλο πολιτικό κόστος προώθησαν μεταρρυθμιστικές προσπάθειες. Και τώρα βρισκόμαστε μπροστά στα πρώτα δείγματα γραφής της νέας κυβέρνησης στο χώρο της παιδείας, τα οποία είναι δυστυχώς απογοητευτικά.

Κλιμακώνεται η ανησυχία για τα ελληνικά πτυχία

Νέο Οδηγό για τους καθηγητές και τους φοιτητές των ευρωπαϊκών ΑΕΙ, οι οποίοι χρησιμοποιούν το Ευρωπαϊκό Σύστημα Μονάδων Κατοχύρωσης Μαθημάτων (ECTS) για την κινητικότητα στα ΑΕΙ, θα εγκρίνουν οι υπουργοί Παιδείας της Ευρώπης. Σήμερα και αύριο θα πραγματοποιηθεί στο Ερεβάν της Αρμενίας η σύνοδος των υπουργών Παιδείας των 47 χωρών που μετέχουν στον Ενιαίο Χώρο Ανώτατης Εκπαίδευσης, τα θεμέλια του οποίου ετέθησαν με τη Διακήρυξη της Μπολόνια. Το ελληνικό υπουργείο θα εκπροσωπηθεί στη σύνοδο από αρμόδιους αξιωματούχους του, αλλά όχι από τον υπουργό.

Ειδικότερα, «ο νέος Οδηγός έχει συγγραφεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και εμπειρογνώμονες του ΕΧΑΕ και παρέχει βελτιώσεις του συστήματος και καλές πρακτικές, πάντα με στόχο την αναγνωρισιμότητα των τίτλων σπουδών», όπως δήλωσε χθες στην «Κ» εμπειρογνώμονας. Ο ίδιος εκφράζει την ανησυχία του επειδή το ελληνικό υπουργείο Παιδείας προωθεί τη μετάβαση στο σύστημα διδακτικών μονάδων (Δ.Μ.), όπως αναφέρεται στο άρθρο 11 του ν/σ για την ανώτατη εκπαίδευση.

Κατάργηση ηλεκτρονικών ψηφοφοριών και ψηφιακός αναλφαβητισμός (του Γιώργου Καργιωτάκη)

Στις 08/05/2015 στην βουλή σχολιάστηκαν οι ηλεκτρονικές ψηφοφορίες των πρυτανικών συμβουλίων και ουσιαστικά ο Πρωθυπουργός κ. Τσίπρας υπερασπίστηκε την κατάργησή τους. Το κύριο πρόβλημα (μου) με το παραπάνω είναι οι λόγοι που ισχυρίστηκε η κυβέρνηση πως προχωρά σε κάτι τέτοιο.

Πριν σχολιάσω παραπέρα να δηλώσω πως είμαι από τους ελάχιστους, όταν γινόταν οι ηλεκτρονικές ψηφοφορίες των πρυτανικών ήμασταν 4 άτομα τώρα είμαστε λίγοι παραπάνω, που έχουν πρόσβαση στους servers στους οποίους διεξάγονται οι ηλεκτρονικές αυτές ψηφοφορίες. Δεν έχω γράψει ούτε μια γραμμή κώδικα για το software που τρέχει τις “εκλογές”, αλλά είμαι διαχειριστής των μηχανημάτων, των servers. Η ομάδα στην οποία ανήκω στήνει το λειτουργικό του server, το software που θα τρέξει στο server, συμβουλεύει τους developers για αλλαγές που πρέπει να γίνουν σε θέματα απόδοσης του software, προστατεύει τον server από επιθέσεις, κτλ. System Administrator που λένε και στο χωριό μου, με ολίγο από system engineer και security engineer.

Απόφαση της ΕΓ της ΠΟΣΔΕΠ σχετικά με το Σχέδιο Νόμου του Υπουργείου Παιδείας για τα Πανεπιστήμια

Ο Υπουργός κ. Αριστείδης Μπαλτάς, τίμησε με την παρουσία του την έναρξη
του Συνεδρίου της ΠΟΣΔΕΠ (27/2/2015). Με την ευκαιρία αυτή εξήγγειλε και
την κατάθεση πολυνομοσχεδίου για τη ρύθμιση επιμέρους θεμάτων των ΑΕΙ και
την κατάργηση των Συμβουλίων Ιδρύματος στα Πανεπιστήμια (πράγμα στο οποίο
προχωρεί χωρίς δυστυχώς καμία αξιολόγηση). Παράλληλα, ανακοίνωσε ότι θα
ξεκινούσε μια μακρά διαβούλευση (την προσδιόρισε σε βάθος έτους) κατά την
οποία θα συμμετείχαν όλοι οι αρμόδιοι φορείς (Πανεπιστήμια, Πρυτάνεις,
ΠΟΣΔΕΠ, Πανεπιστημιακοί κ.λ.π.) με στόχο ένα νέο θεσμικό πλαίσιο για τα
Πανεπιστήμια. Το Σ/Ν που δημοσιοποιήθηκε όμως συνιστά επί της ουσίας είναι
ένα νέο θεσμικό πλαίσιο, το οποίο αλλάζει τελείως το πλαίσιο οργάνωσης και
διοίκησης του Πανεπιστημίου και προφανώς επιφέρει τεράστιας έκτασης αλλαγές
χωρίς καμία απολύτως διαβούλευση. Το Σ/Ν αυτό επαναφέρει, κατά βάση, το
πλαίσιο του 1268/82. Δηλ. 33 χρόνια πίσω !!

In memoriam Τι Εκπαίδευση θέλουμε εν τέλει ? (του Κώστα Σοφούλη)

Το πρώτο εκτελεστικό απόσπασμα της μνησίκακης αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ) στήθηκε, δούλεψε και έστρωσε τα πρώτα κορμιά στο έδαφος. Επικεφαλής του αποσπάσματος ο δύσμορφος Μπαλτάς και μέλη του η κοινοβουλευτική ομάδα του Κόμματος. Δεν είναι τυχαία η επιλογή του θύματος: Η Εκπαίδευση, δημόσια και ιδιωτική, δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια. Επειδή είναι η μηχανή αναπαραγωγής του πάνω στρώματος της κοινωνίας και θεμελιακός παράγοντας της αναπαραγωγής της κοινωνικής κουλτούρας. Καίριος στόχος της μνησίκακης αριστεράς, να μην υπάρχουν κεφάλια που τραβούν την κοινωνία προς ανώτερους στόχους. Οι άνθρωποι ξέρουν πολύ καλά τι κάνουν. Πως θα μπορούσαν να επιβιώσουν οι Τσίπρες, Λαφαζάνηδες και Στρατούληδες ανάμεσα σε κοινωνική ηγεσία που με δημιουργικότητα, γνώση και όραμα που στοχεύει σε ένα μέλλον διευρυμένων ευκαιριών ευτυχίας; Οι άνθρωποι έχουν μάθει να κατασκευάζουν «εξοργισμένους» για να μπορούν να αρχηγεύουν ανάμεσά τους ως μονόφθαλμοι. Η μνησίκακη αριστερά έχει πιστοποιηθεί πλέον ως η ιδεολογία της εθνικολαϊκής μιζέριας. Δεν μπορεί να ανεχθεί την παραμικρή δυνατότητα προοδευτικής ανάκαμψης της κοινωνίας μας επειδή εκεί δεν έχει τη δυνατότητα να παίξει παιχνίδια εξουσίας. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι στα πανεπιστήμιά μας η αριστερά εκπροσωπείται κατά πλειονοψηφία από τους μέτριους.

Το GREXIT στην εκπαίδευση είναι εδώ - Ομιλία του Γιάννη Αντωνίου στο Μαρούσι "ΠΑΔΕΙΑ 2015"

Δεν θα πρωτοτυπήσω λέγοντας ότι τα νομοσχέδια που προωθούνται προς ψήφιση από την ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας ακυρώνουν όλες τις βασικές μεταρρυθμιστικές τομές που θεσπίστηκαν τα τέσσερα τελευταία χρόνια, σαλπίζοντας έναν γενικευμένο αναχρονισμό, που όπως εύστοχα ελέχθη, οδηγεί την εκπαίδευση πίσω στη δεκαετία του 1980. Κατεδαφίζουν το θεσμό των Προτύπων Πειραματικών Σχολείων, καταργούν την αξιολόγηση σχολικών μονάδων και των εκπαιδευτικών, το Νέο Λύκειο, τα νέα προγράμματα σπουδών, την τράπεζα θεμάτων, επαναφέρουν τη βάση του 9,5 ως προϋπόθεση προαγωγής των μαθητών στο Λύκειο, καταργούν τα Συμβούλια των ΑΕΙ, παραδίδουν και πάλι τα πανεπιστήμια στους κομματικούς στρατούς κλπ. Αυτές οι αντιμεταρρυθμιστικές ανατροπές στεγάζονται κάτω από ένα σκληρό ιδεολογικό επικαθορισμό που αποτυπώθηκε στην εμβληματική φράση της ομιλίας του υπουργού Παιδείας Α. Μπαλτά, στις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ: η αριστεία είναι ρετσινιά. Η φράση αυτή αποτελεί το highlight μιας κεντρικής ιδεολογικής και πολιτικής επιλογής που παγιώνει και επισημοποιεί τον εξισωτισμό προς τα κάτω στην εκπαίδευση.

Εκδήλωση "ΠΑΙΔΕΙΑ 2015" - Ομιλία Νικόλαου Σταυρακάκη

Αγαπητές φίλες, αγαπητοί φίλοι,

Θα ξεκινήσω λέγοντας ότι μας σοκάρει το ασύγγνωστο θράσος με το οποίο ο Υπουργός προσωπικά, από την πρώτη στιγμή και από το βήμα της Βουλής έβαλε και συνεχίζει να βάλλει με κάθε αφορμή κατά της «αριστείας» και των άριστων, σε μια εποχή που η αριστεία, η ανταγωνιστικότητα, η καινοτομία αποτελούν τους ακρογωνιαίους λίθους για τη σύγχρονη και συνεκτική ανάπτυξη οποιασδήποτε ευνομούμενης χώρας.

Ο Υπουργός επικαλείται ως βασικό λόγο των αλλαγών που προωθεί στη Βουλή τη δήθεν “μειωμένη δημοκρατικότητα” που χαρακτηρίζει το ισχύον θεσμικό πλαίσιο. Περιφρονώντας τη σύγχρονη διεθνή πραγματικότητα και τις κυρίαρχες τάσεις στη δομή και τη λειτουργία των Πανεπιστημίων αλλά και, κυρίως, κρύβοντας τον «πολιτικό πολιτισμό» που το κόμμα του –και ο ίδιος προσωπικά, μαζί με άλλα μέλη της κυβέρνησης- εκτρέφει τις τελευταίες δεκαετίες μέσα στα Σχολεία και τα Πανεπιστήμια, με τις αναρίθμητες καταλήψεις, βιαιοπραγίες και καταστροφές που έχει προκαλέσει. Ενώ το θράσος περισσεύει, λείπει ακόμη και το ελάχιστο πολιτικό θάρρος, ώστε ειδικά αυτός αλλά και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός (για να μην πω το μισό Υπουργικό Συμβούλιο) να ζητήσουν -τυπικό έστω- συγγνώμη από τους καθηγητές, τους μαθητές, τους φοιτητές και τις οικογένειές τους για την απίστευτη ταλαιπωρία που έχουν υποστεί καθώς και για τα εκατομμύρια διδακτικών ωρών που έχουν χαθεί στα Σχολεία και τα Πανεπιστήμια!

Επιτροπή Πρωτοβουλίας "ΠΑΙΔΕΙΑ 2015"

Σήμερα Τρίτη ολοκληρώνεται στη Βουλή η συζήτηση του νομοσχεδίου για την Εκπαίδευση.

Οι έντονες αντιδράσεις στη Βουλή, ανάγκασαν την Κυβέρνηση σε μια στοιχειώδη συζήτηση.

Η επιτυχημένη εκδήλωση, χθες στο Μαρούσι, έδειξε ότι η Κοινωνία των Πολιτών ενδιαφέρεται και οργανώνεται.

Κορυφώνουμε την προσπάθειά μας σήμερα το βράδυ 8.30, μπροστά στη Βουλή, για να μην ψηφιστεί το καταστροφικό νομοσχέδιο. Για να προτείνουμε την Παιδεία του μέλλοντός μας!

Ανοιχτή επιστολή στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας

Εξοχότατε κ. Πρόεδρε της Δημοκρατίας,

Αγαπητέ συνάδελφε,

Με πρωτοβουλία καθηγητών και καθηγητριών από όλα τα πανεπιστήμια της χώρας, έχει  εκδοθεί ένα ψήφισμα, με το οποίο η πανεπιστημιακή κοινότητα εκφράζει την αντίθεσή της στην εξαγγελθείσα από την κυβέρνηση και το Υπουργείο Παιδείας κατάργηση των Συμβουλίων του ν. 4009/2011. Στην ηλεκτρονική πλατφόρμα

http://www.gopetition.com/petitions/%CE%B1%CF%85%CF%84%CE%BF%CE%B4%CE%B9%CE%BF%CE%AF%CE%BA%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%AE%CE%BC%CE%B9%CE%BF-%CF%84%CF%8E%CF%81%CE%B1.html

έχουν συγκεντρωθεί ήδη 1435 υπογραφές, εκ των οποίων 1125 πανεπιστημιακών (803 των ιδρυμάτων εσωτερικού και 322 Ελλήνων πανεπιστημιακών του εξωτερικού), καθώς και 310 πολιτών μη πανεπιστημιακών (ανάμεσά τους πολλοί συγγραφείς, καλλιτέχνες και επιστήμονες). Συνημμένα, θα βρείτε το αρχείο με τις υπογραφές. Το πλήρες αρχείο με όλα τα στοιχεία των υπογραφόντων (διεύθυνση, πανεπιστήμιο, ηλεκτρονικό ταχυδρομείο κλπ) βρίσκονται καταχωρημένα στην πλατφόρμα GoPetition. Μαζί με δύο ακόμη ψηφίσματα ανάλογου περιεχομένου, αθροιστικά έχουν συγκεντρωθεί πάνω από 2100 υπογραφές.

Δυναμικό όχι σε Grexit στην Παιδεία

«Θα αντιμετωπίζει η Ευρώπη και ο κόσμος τις προκλήσεις του μέλλοντος, και εμείς θα ασχολούμαστε με την κουρελαρία των καταλήψεων και τις ιδεολογικές εμμονές περιθωριακών τύπων; Αντιστεκόμαστε στην έκπτωση των θεσμών, στην προσβολή της νοημοσύνης μας και στην αδιαφορία για τη νέα γενιά». Η παύση που έκανε μετά τα λόγια της αυτά η αν. καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, Βάσω Κιντή, έδωσε την ευκαιρία στον φαρμακοποιό Μπάμπη Σειραδάκη, έναν από τους 1.500 περίπου που παρακολούθησαν τη χθεσινή εκδήλωση κατά της Αντιμεταρρύθμισης Μπαλτά να σχολιάσει στον διπλανό του: «Ξαναθυμάμαι τις αθλιότητες των φοιτητικών παρατάξεων στα δικά μας χρόνια, τη δεκαετία του ’80, είναι πρωτοφανής αυτή η οπισθοχώρηση». Ο ίδιος είναι πατέρας ενός παιδιού 17 ετών και μαζί με όλους τους άλλους, όχι μόνον εκπαιδευτικούς, αλλά και γιατρούς, δικηγόρους, ελεύθερους επαγγελματίες, ιδιωτικούς υπαλλήλους, θέλησε να ενισχύσει το κύμα αντίδρασης κατά των σχεδίων Μπαλτά. «Δεν πρέπει να επιτρέψουμε Grexit στην εκπαίδευση» σχολιάζει στην «Κ».

Δεν θα μας κάνετε παρίες της διεθνούς κοινότητας - Η ομιλία της Βάσως Κιντή στο Μαρούσι "ΠΑΙΔΕΙΑ 2015"

Είμαστε σήμερα εδώ για να πούμε ένα μαζικό όχι στην προχειρότητα, την ιδεοληψία, τον ρεβανσισμό, στην ισοπέδωση, στον αναχρονισμό και την αδιαφορία. Και είμαστε εδώ να πούμε ένα μαζικό ναι, να υπερασπιστούμε, όσα καταφέραμε με πολύ κόπο στο παρελθόν στα σχολεία και στα πανεπιστήμια και όσα σχεδιάζουμε για το μέλλον. Όσες σπασμωδικές κινήσεις κι αν κάνει η κυβέρνηση, όσο κι αν πρόχειρα νομοθετήσει γκρεμίζοντας τις κατακτήσεις μας, δεν μπορεί να σταματήσει τη φορά των πραγμάτων.

Είμαστε συνδεδεμένοι στενά ως άτομα και ως θεσμοί με τον Ευρωπαϊκό και τον διεθνή ακαδημαϊκό χώρο - οι φοιτητές μας κυκλοφορούν στην Ευρώπη και στον κόσμο ολόκληρο- οι ερευνητές μας και οι καθηγητές συμμετέχουν στην παγκόσμια σκηνή και δεν θα κάτσουμε να αυτοκτονήσουμε. Όσο κι αν η κυβέρνηση επιχειρεί να μας αποκόψει από το διεθνές περιβάλλον, δεν θα μας απομονώσει στο Κούγκι της ανυποληψίας και της κακομοιριάς (για να χρησιμοποιήσω μια μεταφορά του Γ. Παγουλάτου http://www.kathimerini.gr/814709/opinion/epikairothta/politikh/to-koygki-ths-paideias).

«Βαθύ» και ποιοτικό πανεπιστήμιο (του Κίμωνα Χατζημπίρου)

Δεν φοβάμαι την κρίση όσο υπάρχουν πανεπιστήμια. Η αισιοδοξία του Μπιλ Γκέιτς βασίζεται στην υψηλή ποιότητα των αμερικανικών πανεπιστημίων και στην προσδοκία ακόμα μεγαλύτερης επένδυσης στην εκπαίδευση. Ο Γουόρεν Μπάφετ τονίζει ότι οι απόφοιτοι των καλών πανεπιστημίων θα βρουν στη σταδιοδρομία τους την ευκαιρία να απολαύσουν τους καρπούς της γνώσης που απέκτησαν. Συνομιλώντας το 2009 με φοιτητές του Columbia, συμφώνησαν και οι δύο ότι «αν συνεχίσουμε να επενδύουμε στην επιστήμη και την τεχνολογία, θα ανακαλύψουμε τα εργαλεία για να χτίσουμε ένα καλύτερο μέλλον».

Πώς καταφέραμε στην Ελλάδα να ισχύει το αντίθετο; Τα πανεπιστήμια, αντί για πύλες εξόδου από την κρίση, έχουν γίνει θερμοκήπια που την καλλιεργούν. Ακρως συντηρητικοί οργανισμοί, αρνούνται να εξελιχθούν, ενώ η κοινωνία τα χρηματοδοτεί με αυξανόμενη δυσφορία. Οπισθοδρομικές κυβερνητικές πολιτικές εκκολάπτονται συνήθως στην αναχρονιστική πανεπιστημιακή πραγματικότητα. Μειοψηφίες με αυταρχικές πρακτικές ακυρώνουν την ουσία των δημοκρατικών διαδικασιών, ωθούν στα άκρα τις συντεχνιακές λογικές, ασκούν απροσχημάτιστη βία για να «περιφρουρήσουν» απεργίες, καταλήψεις και αυθαιρεσίες, διατηρούν ανεξέλεγκτα «άβατα», παρεμποδίζουν λειτουργίες, διαλύουν συνεδριάσεις, επιβάλλουν «συνδιοίκηση» με τους όρους ενός «βαθέος πανεπιστημίου» που συνιστά ανάχωμα για την ανάδειξη ποιοτικών ιδρυμάτων.

15 ψεύδη σε 15 λεπτά (της Βάσως Κιντή)

Ο πρωθυπουργός στη Βουλή απαντώντας σε ερώτηση του Σταύρου Θεοδωράκη για την παιδεία χρησιμοποίησε απροκάλυπτα ψεύδη για να δικαιολογήσει τη βεβιασμένη κατεδάφιση του ισχύοντος νόμου στα πανεπιστήμια.

Τι είπε;

1. ότι επείγει η κατάργηση των Συμβουλίων λόγω της «εκρηκτικής κατάστασης που έχει δημιουργηθεί στα Πανεπιστήμια εξ αιτίας της δυνατότητας που τους δίνει ο νόμος να εμπλέκονται ανοιχτά τόσο στο ακαδημαϊκό όσο και στο διοικητικό έργο». Λάθος. Πρώτον, τα Συμβούλια έχουν εκ του νόμου αυστηρά εποπτικό και ελεγκτικό ρόλο. Δεν διοικούν και δεν εμπλέκονται καθόλου στα ακαδημαϊκά. Δεύτερον δεν υπάρχει καμία απολύτως εκρηκτική κατάσταση στα πανεπιστήμια πόσω μάλλον τέτοια που να προκύπτει από μία δήθεν επέμβαση των Συμβουλίων στο ακαδημαϊκό και διοικητικό έργο.

Το Κούγκι της παιδείας (του Γιώργου Παγουλάτου)

Είπε ο πρωθυπουργός ότι οι επιλογές της παιδείας δεν είναι ιδεολογικά ουδέτερες, έχουν ιδεολογικό περιεχόμενο. Αυτό ακριβώς φοβόμαστε.

Οσοι απέδιδαν τις πρώτες κινήσεις του υπουργείου Παιδείας μόνο σε προχειρότητα, ρεβανσισμό και έλλειψη προγραμματικού βάθους, τώρα μπορούν πραγματικά να ανησυχούν. Από τα πρώτα της βήματα η ηγεσία Μπαλτά-Κουράκη στοχοποίησε όσες ισχνές δομές αξιολόγησης, αριστείας και εξωστρέφειας είχαν διασωθεί.

Πρώτα κατέληξαν ότι το μεγάλο πρόβλημα της παιδείας είναι η υπερβάλλουσα αριστεία και τα πολλά πρότυπα σχολεία. Ο πόλεμος κατά των αρίστων ήταν πάντα δημοφιλές άθλημα των λαϊκιστών. Για κάθε μαθητή που επιτυγχάνει στις εξετάσεις υπάρχουν 15 που μένουν έξω. Εάν μπορείς να μειώσεις τον επιτυχόντα και να κολακεύσεις τους άλλους έχεις μια έτοιμη κοινωνική βάση. Δεν χρειάζεται καν να είσαι συμπαθών του Πολ Ποτ και της μαοϊκής επανάστασης (αν πάλι είσαι, ακόμα καλύτερα).

Η ασάφεια ως ευκαιρία: η περίπτωση της πρακτικής άσκησης (της Ειρήνης Αγαπηδάκη)

Μπορείτε να φανταστείτε έναν νεοδιόριστο Καθηγητή Μέσης Εκπαίδευσης, ο οποίος μπαίνει στην τάξη για να διδάξει Αρχαία Ελληνικά, έχοντας απλώς την εμπειρία μιας εβδομάδας πρακτικής άσκησης πριν τη λήψη του πτυχίου;

Μπορείτε να φανταστείτε έναν ψυχολόγο (που βάσει της ισχύουσας νομοθεσίας, μπορεί να «ανοίξει γραφείο» την επομένη της απονομής του πτυχίου του) που έχει απέναντί του έναν ασθενή και μόλις 160 ώρες πρακτικής εμπειρίας;

Τα παραδείγματα είναι άπειρα. Τα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ διατηρούν βάσει του νόμου το δικαίωμα να διαμορφώνουν την πρακτική άσκηση των προπτυχιακών φοιτητών, ανάλογα με τις ανάγκες , τις δυνατότητες και τις προτεραιότητες κάθε τμήματος. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να υπάρχει μεγάλη ετερογένεια και ως προς τη φύση, τη διαδικασία, αλλά και την ποιότητα της πρακτικής άσκησης.

Οι περισσότεροι φοιτητές, παίρνουν απλά μια γενική εικόνα, η οποία απέχει πολύ, από το να θεωρηθεί επαρκής κατάρτιση για την άσκηση επαγγέλματος.

Ο νόμος "Διαμαντοπούλου-Παπάζογλου" (του Ορέστη Καλογήρου)

Στη μνήμη του Βασίλη Παπάζογλου και του Χρήστου Νικολάου

Στη χώρα μας, όταν θέλει κάποιος να συκοφαντήσει και να ενοχοποιήσει μια πολιτική άποψη τη βαφτίζει περιφρονητικά «νεοφιλελεύθερη», ακόμη κι αν είναι κλασσικός κευνσιανισμός. Τελευταία, όταν κάποιος θέλει να συκοφαντήσει και να ενοχοποιήσει ένα δημόσιο πρόσωπο το βαφτίζει περιφρονητικά «Γεωργιάδη».

Πρόκεται φυσικά για πολιτική απρέπεια και για αυτόν στον οποίο αποδίδεται ο χαρακτηρισμός και για τον γνωστό βουλευτή, αλλά η ορολογία έχει αποκτήσει ισχυρό επικοινωνιακό φορτίο. Πριν από λίγες ημέρες ο υπουργός παιδείας κ. Α. Μπαλτάς διέπραξε στη βουλή μια τέτοια πολιτική απρέπεια, χαρακτηρίζοντας τον νόμο 4009/2011 «νόμο Διαμαντοπούλου-Γεωργιάδη». Ο κ. Μπαλτάς ως πρώην καθηγητής του ΕΜΠ και επί χρόνια συνδικαλιστής, γνωρίζει πολύ καλά ότι πρόκεται για τον νόμο «Διαμαντοπούλου-Παπάζογλου».

Η Βάσω Κιντή στον 9,84

H καθηγήτρια Φιλοσοφίας στο πανεπιστήμιο Αθηνών, Βάσω Κιντή, μίλησε σήμερα στον «ΑΘΗΝΑ 9.84» και τον Άρη Τόλιο για την ανοιχτή εκδήλωση της Επιτροπής Πρωτοβουλίας “Παιδεία 2015”, που θα πραγματοποιηθεί την Δευτέρα.

Μερικά από τα όσα ενδιαφέροντα είπε:

Παρότι λένε και δεσμεύονται για εξαντλητικό διάλογο, ήδη βλέπουμε με εσπευσμένες, σπασμωδικές τροπολογίες, εν κρυπτώ, τελευταία στιγμή, να κατεδαφίζονται ακόμα και μικρές κατακτήσεις, που έγιναν τα προηγούμενα χρόνια. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι ένας πολιτικός ρεβανσισμός και καμία μέριμνα για την ακαδημαϊκή λειτουργία των πανεπιστημίων, αλλά και γενικά της εκπαίδευσης...

Οκτώ ψεύδη του κ. Πρωθυπουργού στην ομιλία του στη Βουλή

1. «Ο νόμος 4009 δίνει τη δυνατότητα στα Συμβούλια να εμπλέκονται ανοιχτά στο ακαδημαϊκό και διοικητικό έργο»

Ψευδές: Τα Συμβούλια έχουν εκ του νόμου αυστηρά εποπτικό και ελεγκτικό ρόλο.

2. «Τα Συμβούλια έχουν εμπλοκή σε προγράμματα σπουδών»

Ψευδές: Εκ του νόμου μόνον η Σύγκλητος έχει αυτήν την αρμοδιότητα.

3. «Τα Συμβούλια δεν παρουσίασαν στρατηγικό σχεδιασμό»

Ψευδές: Ο νόμος προβλέπει εισήγηση της Συγκλήτου που εγκρίνει το Συμβούλιο. Οι Σύγκλητοι δεν εισηγήθηκαν.

4. «Τα Συμβούλια φτιάχνουν δικούς τους εσωτερικούς κανονισμούς χωρίς να ρωτάνε κανέναν»

Ψευδές: Το Συμβούλιο εγκρίνει πρόταση εσωτερικού κανονισμού της Συγκλήτου

5. «Τα ΑΕΙ δεν είχαν τις τεχνικές δυνατότητες να διαγράψουν τους αιώνιους φοιτητές από το 2011»

Ψευδές: Οι πρυτανικές αρχές και οι Σύγκλητοι απλώς αρνούνταν να το πράξουν.

6. «Τα Συμβούλια ήταν το όχημα για να επιβληθούν δίδακτρα»

Ψευδές: Αποφάσεις για δίδακτρα στα μεταπτυχιακά έπαιρναν οι Σύγκλητοι (καμία αρμοδιότητα τα Συμβούλια) και συχνά με προτάσεις μελών του Σύριζα.

7. «Ο ισχύων νόμος απέκλειε τους φοιτητές από τη διοίκηση»

Ψευδές: Προβλέπει συγκεκριμένο τρόπο συμμετοχής με καθολική ψηφοφορία για αντιπροσώπους που δεν ενεργοποίησαν ποτέ οι φοιτητές.

8. «Τα Συμβούλια σπεύδουν να συστήσουν ΝΠΙΔ για να διαχειριστούν ό,τι προλάβουν από τους πόρους, την περιουσία και του Ειδικούς Λογαριασμούς"

Ψευδές: Τα Συμβούλια έχουν μόνον εποπτικό ρόλο στα οικονομικά των ιδρυμάτων.

Κίνδυνος Grexit για τα ελληνικά πτυχία

Βόμβα του υπουργείου Παιδείας, το ωστικό κύμα της οποίας δημιουργεί συνθήκες Grexit των ελληνικών πτυχίων από το ευρωπαϊκό εκπαιδευτικό οικοδόμημα. Το υπουργείο Παιδείας αλλάζει το σύστημα μέτρησης των πιστωτικών μονάδων που ισχύει σήμερα για την απονομή ενός πτυχίου από ελληνικό ΑΕΙ, καθιερώνοντας όχι πιστωτικές αλλά διδακτικές μονάδες. Με την αλλαγή αυτή κλονίζει το σύστημα αναγνώρισης των ελληνικών πτυχίων από την Ευρώπη και τους όρους κινητικότητας των Ελλήνων φοιτητών προς τα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια, κυρίως μέσω του προγράμματος Erasmus, που συγκεντρώνει κάθε χρόνο υψηλότατο ενδιαφέρον από τους Ελληνες φοιτητές, που το βλέπουν και ως ένα βήμα να ανοίξουν τους ορίζοντές τους. Είναι χαρακτηριστικό ότι το 1987-88 συμμετείχαν 37 Ελληνες και το 2012-13 έφθασαν τις 4.908. Η νυν ηγεσία του υπουργείου επιδιώκει να αποτελέσει και τον μπροστάρη για να αλλάξει το ευρωπαϊκό εκπαιδευτικό οικοδόμημα όπως διαμορφώθηκε με βάση τη Διακήρυξη της Μπολόνια το 1999. Η προσπάθεια θα ξεκινήσει από το Ερεβάν της Αρμενίας την προσεχή Τετάρτη, στη Σύνοδο των Ευρωπαίων υπουργών Παιδείας.

Πρωτοβουλία «Παιδεία 2015»: Οχι στα νομοσχέδια-Grexit της ελληνικής εκπαίδευσης - Κινητοποίηση στις 11 Μαΐου στο Μαρούσι

«To Grexit στην ελληνική εκπαίδευση είναι παρόν» είπαν χαρακτηριστικά το μεσημέρι της Πέμπτης σε συνέντευξη Tύπου οι εκπρόσωποι της πρωτοβουλίας εκπαιδευτικών «Παιδείας 2015» που διοργανώνουν μεγάλη κινητοποίηση το απόγευμα της 11ης Μαΐου στο κλειστό γήπεδο Σπύρος Λούης στο Μαρούσι, κατά των αλλαγών που επιχειρούνται απο το υπουργείο Παιδείας σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης.

Το μέτωπο αυτό το έχουν συγκροτήσει πανεπιστημιακοί, εκπαιδευτικοί και πολιτικοί με στόχο να αντιπαρατεθούν στις επικείμενες αλλαγές που επιχειρούνται στην εκπαίδευση. Στην πορεία, στον σχηματισμό αυτόν εντάχθηκαν και μέλη από τα κόμματα της αντιπολίτευσης εντός και εκτός του Κοινοβουλίου: ΝΔ, ΠαΣοΚ, Ποτάμι, ΔΗΜΑΡ κ.ά.

Η πρώτη ανοικτή εκδήλωση της Πρωτοβουλίας αυτής θα γίνει στις 7.00 το απόγευμα της 11ης Μαΐου, με αίτημα να μην ψηφιστούν τα νομοσχέδια του υπουργείου Παιδείας για την εκπαίδευση. Η Πρωτοβουλία αυτή αποτελείται από λειτουργούς όλων των βαθμίδων της εκπαίδευσης: Γιάννης Αντωνίου (πρώην αντιπρόεδρος της Επιστημονικής Επιτροπής των Πρότυπων - Πειραματικών, διευθυντής του 2ου Προτύπου Πειραματικού Γυμνασίου Αθήνας), Θάνος Βερέμης (ομότιμος καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών), Μάκης Γρυσπολάκης (πρώην πρύτανης Πολυτεχνείου Κρήτης), Αποστόλης Δημητρόπουλος(δάσκαλος), Λεωνίδας Καστανάς (καθηγητής δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης), Σωκράτης Κάτσικας (πρώην πρύτανης και πρώην πρύτανης ΕΣΥΠ), Βάσω Κιντή (αναπληρώτρια καθηγήτρια Πανεπιστημίου Αθηνών), Μαρία Λεκάκου (αναπληρώτρια καθηγήτρια Πανεπιστημίου Αιγαίου), Νιόβη Παυλίδου (καθηγήτρια στο ΑΠΘ), Μιχάλης Σταθόπουλος (πρώην υπουργός και πρώην πρύτανης Πανεπιστημίου Αθηνών), Νίκος Σταυρακάκης (καθηγητής Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και πρώην πρόεδρος ΠΟΣΔΕΠ), Γιώργος Χαραλαμπίδης (καθηγητής ΤΕΙ).

Κατάληψη ΑΠΘ υπό το πρόσχημα προστασίας ΑμεΑ

Νέα κρούσματα αυθαιρεσίας των φοιτητών σε ΑΕΙ, οι οποίοι επιδιώκουν με... τσαμπουκά να επιβάλουν τις θέσεις τους στη λειτουργία του ιδρύματός τους. Χθες, στο επίκεντρο βρέθηκε το ΑΠΘ, όπου φοιτητές κατέλαβαν το Κτίριο Διοίκησης, έχοντας ως πρόσχημα τα αιτήματα των ΑμεΑ. Επίσης, φοιτητές ζητούν να επιβάλουν το πρόγραμμα σπουδών της αρεσκείας τους στο τμήμα Φιλολογίας, έχοντας στοχοποιήσει τον πρόεδρό του, Γιάννη Τζιφόπουλο.

Ειδικότερα, σύμφωνα με τις πρυτανικές αρχές του ΑΠΘ, η «Ομάδα Προσβασιμότητας ΑμεΑ», όπως αυτοαποκαλείται, κατέλαβε το ισόγειο του Κτιρίου Διοίκησης, εμποδίζοντας τη συνεδρίαση της Συγκλήτου, η οποία θα συζητούσε το νέο νομοσχέδιο για τα ΑΕΙ και τις επιπτώσεις της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου για τη μεταφορά των χρημάτων του ΑΠΘ στην Τράπεζα της Ελλάδος. Στη συνεδρίαση είχαν προσκληθεί οι εκπρόσωποι όλων των φορέων της πανεπιστημιακής κοινότητας. «Δυστυχώς, η ίδια ολιγομελής ομάδα περίπου 30 φοιτητών, που τις προηγούμενες φορές επιχείρησε να εισβάλει διά της βίας στις συνεδριάσεις της Συγκλήτου, εμφανίστηκε, συνοδεύοντας τέσσερα άτομα με ειδικές ανάγκες και εμπόδισε την ανοιχτή συνεδρίαση Συγκλήτου, στην οποία και οι ίδιοι μπορούσαν (εάν επιθυμούσαν) να μετάσχουν. Με το πρόσχημα της συμπαράστασης στα ΑμεΑ, η ομάδα εμφανίστηκε συνοδευόμενη σήμερα και από εξω-πανεπιστημιακούς “αλληλέγγυους” των ΑμεΑ», υποστηρίζει η Πρυτανεία, τονίζοντας ότι η ομάδα αυτή δημιουργεί όλους αυτούς τους μήνες προβλήματα στην ομαλή λειτουργία της Συγκλήτου, στις συνεδριάσεις Τμημάτων και σχολών.

Ανεμόεν φρόνημα (του Θάνου Βερέμη)

Το άρθρο του Αριστείδη Μπαλτά στην ΑΥΓΗ 13/07/2014, με τίτλο «Τα πανεπιστήμιά μας», υπήρξε ο προπομπός της αντιμεταρρύθμισης την οποία επιχειρεί τώρα ως υπουργός Παιδείας. Το νομοσχέδιό του, όπως δημοσιεύτηκε, απειλεί να γυρίσει την τριτοβάθμια εκπαίδευση 33 χρόνια πίσω στον Νόμο-Πλαίσιο του 1982. Δηλαδή να ξαναφέρει τα κόμματα στη λειτουργία των ΑΕΙ-ΤΕΙ, τη δυναστεία των πολιτευτών-αιώνιων φοιτητών και τη μετατροπή της ιδιότυπης κοινωνίας του πανεπιστημίου σε κατάσταση εικονικού ταξικού αγώνα.  Εδώ οι ΔΕΠ υποδύονται την καταπιεστική άρχουσα τάξη και οι φοιτητές τους προλετάριους.

Το χτύπημα που απεργάζεται ο νέος υπό κατασκευή νόμος στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση είναι καίριο. Καταργεί την αριστεία και την αξιολόγηση και παραδίδει τους μαθητές δεμένους στην ΟΛΜΕ και στους συνδικαλιστές εν γένει. Ο νόμος δεν έγινε για την εκπαίδευση των παιδιών αλλά για το απόλυτο βόλεμα των διδασκόντων. Τα πρότυπα δημόσια σχολεία, που επέστρεψαν προσωρινά, ουσιαστικά καταργούνται. Αν ο κ. Μπαλτάς θυμάται το εκπαιδευτικό σύστημα από το οποίο επωφελήθηκε αυτός και οι αριστείς συμμαθητές και φίλοι του, θα πρέπει να ντρέπεται γι’ αυτήν του την παρασπονδία. Στην ατεκμηρίωτη επίθεσή του, στο άρθρο του της ΑΥΓΗΣ, ο κ. Μπαλτάς μεταχειρίζεται την Αννα Διαμαντοπούλου με ιταμότητα: «Μια αδίστακτη υπουργός, που πίστεψε πως βρήκε προνομιακό όχημα για τις άκρατες φιλοδοξίες της». Το Κοινοβούλιο που ψήφισε τον νόμο Διαμαντοπούλου, με το μεγαλύτερο ποσοστό που γνώρισε ποτέ νομοσχέδιο στη Βουλή, το απαξιώνει με τη μεγίστη περιφρόνησή του.

Εκδήλωση "ΠΑΙΔΕΙΑ 2015" Δευτέρα 11 Μαΐου για να καταψηφιστούν τα νομοσχέδια Μπαλτά

Τι κάνουν τα προτεινόμενα νομοσχέδια Μπαλτά;

·         Γυρνούν την εκπαίδευση 40 χρόνια πίσω

·         Επιβάλλουν τα πολιτικά κόμματα στη λειτουργία των ΑΕΙ

·         Καταργούν ουσιαστικά τα Πρότυπα Δημόσια Σχολεία

·         Μεθοδεύουν την κατάργηση των ιδιωτικών σχολείων

·         Εισάγουν την κομματική λογική στα όργανα της σχολικής ιεραρχίας

·         Καταργούν την «αριστεία» σε βάρος των κοινωνικά αδύναμων

·         Καταργούν την αξιολόγηση στην Εκπαίδευση

 Από ποιους αποτελείται η Επιτροπή Πρωτοβουλίας “ΠΑΙΔΕΙΑ 2015”;

Αποτελείται από λειτουργούς όλων των βαθμίδων της εκπαίδευσης: Γιάννης Αντωνίου, Θάνος Βερέμης, Μάκης Γρυσπολάκης, Αποστόλης Δημητρόπουλος, Λεωνίδας Καστανάς, Σωκράτης Κάτσικας, Βάσω Κιντή, Μαρία Λεκάκου, Νιόβη Παυλίδου, Μιχάλης Σταθόπουλος, Νίκος Σταυρακάκης, Γιώργος Χαραλαμπίδης.
 

Σε τι αποσκοπεί η Επιτροπή Πρωτοβουλίας “ΠΑΙΔΕΙΑ 2015”;

·         Στην ενημέρωση των πολιτών για τις επιπτώσεις των νομοσχεδίων Μπαλτά στην Εκπαίδευση

·         Στην κινητοποίηση και την οργανωμένη άσκηση πίεσης από τους πολίτες

·         Στη μη ψήφιση των νομοσχεδίων Μπαλτά από τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ

Ομάδες και φέουδα (της Βάσως Κιντή)

Στη μνήμη του Χρήστου Νικολάου που υπερασπίστηκε όσο λίγοι την πανεπιστημιακή μεταρρύθμιση

Το φθινόπωρο του 2013 το ΕΚΠΑ ήταν επί τρεις μήνες κλειστό. Τόσο ο τότε πρύτανης Θ. Πελεγρίνης όσο και υπηρεσιακοί παράγοντες έλεγαν στην ακαδημαϊκή κοινότητα και στην κοινή γνώμη ότι στο πανεπιστήμιο δεν μπορούν να γίνουν εγγραφές φοιτητών, να χορηγηθούν πτυχία, να εκπληρωθούν οι διεθνείς υποχρεώσεις του ιδρύματος, να εξυπηρετηθούν ερευνητικά προγράμματα, να πληρωθούν προμηθευτές κ.λπ. λόγω της καθολικής απεργίας του διοικητικού προσωπικού.
Το Συμβούλιο Ιδρύματος είχε καλέσει επανειλημμένα με ανακοινώσεις του τον πρύτανη να ανοίξει το ίδρυμα εξασφαλίζοντας την παρουσία προσωπικού ασφαλείας. Εισέπραξε αγωγή από τον πρύτανη και μήνυση από τους διοικητικούς υπαλλήλους για συκοφαντική δυσφήμηση. 

Ανοίγουμε τον διάλογο

Η πύλη αυτή δημιουργήθηκε για να γίνει μια πλατφόρμα ανοιχτού διαλόγου όλων όσοι ενδιαφέρονται για το ελληνικό πανεπιστήμιο. Με το κείμενο αυτό ανοίγουμε τέσσερα θέματα. Κάθε ενδιαφερόμενος/η μπορεί να προτείνει και άλλα στέλνοντας ένα μέιλ στο gracademics@gmail.com. Τα τέσσερα θέματα αναρτώνται σε ξεχωριστά κείμενα για να διευκολυνθεί ο διάλογος.

O νόμος 4009/2011 με τις τροποποιήσεις του εφαρμόζεται για δύο περίπου χρόνια (όχι σε όλο το εύρος του). Ο νόμος προβλέπει ο ίδιος την αξιολόγησή του μετά από τέσσερα χρόνια εφαρμογής. Ωστόσο, η κυβέρνηση σπεύδει να τον αλλάξει χωρίς καμία απολύτως συζήτηση επαναφέροντας αποτυχημένες συνταγές. Απορρίπτουμε τον αυταρχικό τρόπο παρέμβασης του Υπουργείου και αντ’ αυτού θέλουμε να θέσουμε προς συζήτηση την εμπειρία που έχουμε αποκομίσει από την εφαρμογή του ώστε να ισχυροποιήσουμε τα θετικά στοιχεία του και να βελτιώσουμε τις αδυναμίες, έστω και στους εσωτερικούς μας οργανισμούς και κανονισμούς.

Ερωτήματα που προηγούνται (του Κώστα Σοφούλη)

Με τον ν.4009/11 επιχειρήθηκε μια πρώτη σχετικά συγκροτημένη προσπάθεια μεταρρύθμισης των δημοσίων πανεπιστημίων μας. Το εγχείρημα απέκτησε επιπλέον και την σπουδαία πολιτική προίκα ότι ψηφίστηκε από ένα ευρύτατο φάσμα του πολιτικού μας συστήματος. Πριν καν ολοκληρωθεί η εφαρμογή του, ο νόμος δέχτηκε τα πρώτα πλήγματα αναμόρφωσής του που είχαν χαρακτήρα οπισθοδρόμησης, ενώ με την πρώτη πραγματική κυβερνητική αλλαγή ουσιαστικά καταργήθηκε. Στη βραχεία περίοδο ισχύος του η εμπειρίες υπήρξαν και αυτές τραυματικές και ασαφείς. Ποτέ ο νόμος δεν χωνεύθηκε καθ’ ολοκληρία στην καθημερινότητα των πανεπιστημίων και συνεχώς δεχόταν τις βολές μιας οργανωμένης και δυναμικής αλλά όχι ευκαταφρόνητης μειοψηφίας της ακαδημαϊκής κοινότητας. Στην ουσία σε κανένα πανεπιστήμιο δεν λειτούργησε το νέο καθεστώς με αρκετή πληρότητα και για επαρκή χρόνο ώστε να επιτρέψει στον παρατηρητή να συναγάγει κάποια τεκμηριωμένα συμπεράσματα ως προς την αποτελεσματικότητά του σε σχέση με τους σκοπούς που υποτίθεται ότι εξυπηρετούσε.

Τρεις θέσεις για τη βία του Συνδέσμου Καθηγητών ΑΠΘ

Ο Σύνδεσμος Καθηγητών ΑΠΘ έχει επανειλημμένα προτείνει συγκεκριμένες προτάσεις για ενέργειες των θεσμικών οργάνων του Πανεπιστημίου, αλλά και της Πολιτείας, για να τελειώσουμε οριστικά με τη βία στα Πανεπιστήμια. Ας τις επαναλάβουμε:

            1.         Οι Κοσμητείες και τα Τμήματα, με εσωτερικές διαδικασίες, να διαγράφουν από τα μητρώα της Σχολής και των Τμημάτων τους φοιτητές που προπηλακίζουν καθηγητές ή προβαίνουν σε πράξεις αντίθετες με την ακαδημαϊκή δεοντολογία.

            2.         Το Συμβούλιο, ο Πρύτανης και η Σύγκλητος να αναθεωρήσουν τις συμβάσεις φύλαξης και να κατευθύνουν τα χρήματα που καταβάλλονται στον εργολάβο σε μισθούς μιας καλά εκπαιδευμένης «Ομάδας Πανεπιστημιακής Φύλαξης». Η Ομάδα αυτή πρέπει να είναι αριθμητικά και επιχειρησιακά ικανή να παρεμβαίνει αποτρεπτικά στις πράξεις βίας μέσα στο Ίδρυμα.

            3.         Η Πολιτεία σε συνεργασία με τις διοικήσεις των πανεπιστημίων να εκπονήσει επιχειρησιακό σχέδιο παρέμβασης της αστυνομίας, όταν τελούνται εντός του Ιδρύματος αξιόποινες πράξεις.

Βία στο πανεπιστήμιο - Διάλογος

Πώς μπορεί να αντιμετωπιστούν τα φαινόμενα βίας στα Πανεπιστήμια; Η αστυνομία δεν μπορεί και δεν είναι σκόπιμο να είναι συνεχώς παρούσα και πολλές φορές ανταποκρίνεται ή δεν ανταποκρίνεται στις εκκλήσεις των πρυτανικών αρχών ανάλογα με πολιτικές σκοπιμότητες. Οι ίδιοι οι πανεπιστημιακοί διστάζουν να επιβάλλουν κυρώσεις σε όσα μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας εμπλέκονται σε παράνομες πράξεις (δεν συνέρχονται πειθαρχικά, καθηγητές παραιτούνται από μέλη ΕΔΕ, κλπ). Μπορεί να έχει το πανεπιστήμιο τη δική του φύλαξη και με ποιον τρόπο; Πώς θα είναι αποτελεσματική ώστε να μην είναι οι φύλακες απλώς θυρωροί; Τι πρέπει να αλλάξει;

Σύγκλητος - Διάλογος

Ποιος πρέπει να είναι ο ρόλος της Συγκλήτου; Έχει παρατηρηθεί ειδικά στα μεγάλα πανεπιστήμια να συνεδριάζει η Σύγκλητος με πάνω από 100 θέματα στην ημερήσια διάταξη που μπορεί να είναι ακαδημαϊκά, τεχνικά, οικονομικά κλπ. Μπορούν τα μέλη της Συγκλήτου να ανταποκριθούν με επάρκεια στον ρόλο τους (μπορούν να μελετήσουν προϋπολογισμούς και ισολογισμούς, συμβάσεις, διαγωνισμούς, κλπ και να εκφέρουν γνώμη) ή νομιμοποιούν απλώς στην καλύτερη περίπτωση ειλημμένες αποφάσεις των πρυτανικών αρχών ή υπηρεσιακών παραγόντων; Τι πρέπει να αλλάξει;

Συμβούλια - Διάλογος

Ο ρόλος του Συμβουλίου είναι εποπτικός. Παρατηρήθηκαν ωστόσο περιπτώσεις σοβαρών διαφωνιών με τις πρυτανικές αρχές. Πώς πρέπει να λύνονται αυτές οι συγκρούσεις δεδομένου ότι ήδη από τον ψηφισμένο νόμο δεν υπάρχει η πρόβλεψη του αρχικού νομοσχεδίου για ανάκληση του πρύτανη από το Συμβούλιο, αφού πλέον ο πρύτανης εκλέγεται; Μπορεί, με τους περιορισμούς που θέτει το Σύνταγμα, να είναι το Συμβούλιο πραγματικά ανεξάρτητο από τις πρυτανικές αρχές ή μπορεί να δημιουργηθούν συμμαχίες μεταξύ μέρους του Συμβουλίου και των Πρυτανικών αρχών; Πώς μπορεί να εξασφαλιστεί η ανεξάρτητη εποπτεία των ιδρυμάτων; Θα ήταν σημαντικό μέλη των Συμβουλίων και των πρυτανικών αρχών να καταθέσουν την εμπειρία και τις προτάσεις τους. Τι πρέπει να αλλάξει;

Εκλεκτορικά - Διάλογος

Ποια είναι η εμπειρία από τα νέα εκλεκτορικά σώματα και ποιες θα ήταν προτάσεις βελτίωσης; Στον νόμο αρχικά την ευθύνη για τη συγκρότηση των εκλεκτορικών είχε ένας μη εκλεγμένος κοσμήτορας. Αυτό ενείχε κινδύνους αυθαιρεσίας αλλά ο νομοθέτης ισχυρίζεται ότι ήθελε να διασφαλίσει την ανεξαρτησία και την αρτιότερη ακαδημαϊκά συγκρότηση των εκλεκτορικών. Σήμερα, μετά τις τροποποιήσεις, ο ρόλος του εκλεγμένου κοσμήτορα είναι σχεδόν διακοσμητικός, ενώ ο μικρός αριθμός των εκλεκτόρων επιτρέπει πιο εύκολους χειρισμούς σε επίπεδο τμήματος. Εισηγητικές εκθέσεις, αριθμός και σύνθεση μελών, αξιολόγηση εκπαιδευτικού έργου. Τι πρέπει να αλλάξει;

Τα κόμματα επιστρέφουν στη διαχείριση του «αυτοδιοίκητου» Πανεπιστημίου (του Λουκά Βλάχου)

Ο νόμος πλαίσιο για τη λειτουργία της Ανώτατης Εκπαίδευσης (ΑΕ) οφείλει να είναι μια συνεκτική και λιτή πρόταση που χρειάζεται προσεκτική μελέτη για να συνδυαστούν πολλά πράματα σε λίγες λέξεις. Χρειάζεται να ληφθεί υπόψη η διεθνής εμπειρία, οι στόχοι που υπηρετούν τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα για την πολιτιστική και οικονομική ανάπτυξη της χώρας, αλλά και η μέχρι τώρα εμπειρία (θετική και αρνητική) στη λειτουργία των ιδρυμάτων.  Τα τελευταία 35 χρόνια έγιναν δύο μεγάλες προσπάθειες μεταρρύθμισης στα ΑΕΙ που είχαν τα χαρακτηριστικά που προανέφερα. Η μια έγινε στις αρχές του 1980 και είχε εισηγηθεί ο καθηγητής Γιώργος Λιάνης και οι τότε βοηθοί Γ. Πανούσης και Δ. Κλάδης (1268/1982) και η δεύτερη (που ακολούθησε χρονικά μια ουσιαστική νομοθετική παρέμβαση της κ. Γιαννάκου που έγινε το 2007) πρόσφατα από τη κ. Διαμαντόπουλου και τον καθηγητή Β. Παπάζογλου  (4009/2011) μετά τη παρέλευση 30 χρόνων από τη προηγούμενη προσπάθεια.  Ο τελευταίος νόμος προέβλεπε ότι  αυτήν την περίοδο που τώρα διανύουμε θα άνοιγε η διαβούλευση για  την αξιολόγηση της εφαρμογής του νόμου 4009/2011 με στόχο αλλαγές και βελτιώσεις. 

Το καμάρι των ΗΠΑ θα καταργούνταν στην Ελλάδα (της Μίνας Κατραμάτου και του Γεράσιμου Πετράτου)

Είμαστε δύο από τα 50.000 μέλη της Εταιρείας Φυσικών Επιστημών των ΗΠΑ (American Physical Society). Ο σκοπός της είναι η προαγωγή των φυσικών επιστημών «προς όφελος της κοινωνίας και της ανθρωπότητας». Η Εταιρεία έχει ανακηρύξει ορισμένα μέρη των ΗΠΑ Ιστορικές Τοποθεσίες Φυσικής (όπως η UNESCO ανακηρύττει Μνημεία Πολιτιστικής Κληρονομιάς). Οι πιο διάσημες είναι το Εθνικό Εργαστήριο του Μπέρκλεϊ, ο Γραμμικός Επιταχυντής του Στάνφορντ (όπου εργαστήκαμε για το διδακτορικό μας) και το Εθνικό Εργαστήριο του Μπρουκχέιβεν. Πάνω από 15 βραβεία Νομπέλ Φυσικής έχουν απονεμηθεί για ανακαλύψεις που έχουν γίνει σε αυτά τα ιστορικά μέρη. Οσο παράξενο και αν φαίνεται, ανάμεσα στις ιστορικές τοποθεσίες Φυσικής αυτής της Εταιρείας είναι και ένα σχολείο στην πόλη της Νέας Υόρκης, το Λύκειο των Επιστημών του Μπρονξ (The Bronx High School of Science).

Για τη φοιτητική ψήφο στα όργανα διοίκησης των ΑΕΙ (της Χαράς Χαραλάμπους)

Δεν θα υπεισέλθω σε ζητήματα φιλοσοφικά, ούτε θα επιχειρήσω να ορίσω τι σημαίνει "Δημοκρατία". Έχω τη βεβαιότητα όμως, ότι αν η πρόθεση των συντελεστών του ν/σ ήταν κάποιου είδους "Δημοκρατίας των πολλών", το αποτέλεσμα είναι παράδοξο.

Σε αυτό το κείμενο, απομονώνονται τα σημεία που αφορούν τη  συμμετοχή των φοιτητών από τις διατάξεις του ν/σ. Πόσο μετρούν λοιπόν οι φοιτητές?

Στο άρθρο 3 για την εκλογή του πρύτανη: η ψήφος τους μετρά κάπου κοντα στο 5% (με πρόχειρες εκτιμήσεις, από στοιχεία από την φοιτητική αποχή του 2010 και τον ορισμό των εγγεγραμμένων φοιτητών του ν/σ). Σημειώνεται το σχεδόν μέγιστο του 37% (αν όλοι πήγαιναν να ψηφίσουν). Το ίδιο και για τις τέσσερις άλλες κάλπες, του Κοσμήτορα και Αναπλ. Κοσμήτορα (άρθρο 6), του Προέδρου και Αναπλ. Προέδρου (άρθρο 7).

Προπηλακισμός του Προέδρου του Τμήματος Φιλολογίας ΑΠΘ (Σύνδεσμος Καθηγητών ΑΠΘ)

Από το ψήφισμα που έχουν αναρτήσει οι Διευθυντές των τριών Τομέων του Τμήματος Φιλολογίας ΑΠΘ στην ιστοσελίδα του Τμήματος, ο Σύνδεσμος Καθηγητών ΑΠΘ έλαβε γνώση των απαράδεκτων περιστατικών που προκάλεσε σε βάρος του Προέδρου του Τμήματος ομάδα «φοιτητών», οι οποίοι προέβησαν σε ύβρεις, λοιδορίες, προπηλακισμούς, απειλές, παρεμπόδιση του εκπαιδευτικού του έργου, αποκλεισμό κτηρίων, γραμματείας και σπουδαστηρίων, καθώς και σε άλλες συμπεριφορές που απάδουν προς την ιδιότητα του φοιτητή, απαιτώντας εδώ και τώρα τη διαμόρφωση του Προγράμματος Σπουδών του Τμήματος σύμφωνα με τη δική τους κρίση. Και αυτά συμβαίνουν, όταν σε επίσημο έγγραφο του νυν Υπουργού Παιδείας, που έχει επίσης αναρτηθεί στην ιστοσελίδα του Τμήματος, καλύπτονται πλήρως για τη νομιμότητά τους οι ενέργειες του Προέδρου και οι αποφάσεις της Συνέλευσης του Τμήματος. Από τις ανακοινώσεις, ωστόσο, των «φοιτητών» γίνεται φανερό ότι αντιλαμβάνονται τη στάση τους ως αυτόματη συνέχιση της αντίστασης κατά της δήθεν αυταρχικής Πρυτανείας και Πολιτείας, χωρίς να σέβονται στοιχειώδεις κανόνες ακαδημαϊκού λόγου και δημοκρατικού ήθους.

Το Πανεπιστήμιο των "ομάδων" (της Μαρίας Μιμίκου)

Με τον νόμο 1268/82 η τότε κυβέρνηση - ίσως γιατί πίστευε ότι έτσι θα εξασφάλιζε γρηγορότερα την αποχουντοποίηση των Πανεπιστημίων - καθιέρωσε ένα διεθνώς πρωτότυπο μοντέλο διακυβέρνησης με τρείς ομάδες: Διδακτικό προσωπικό, φοιτητές και διοικητικό προσωπικό, οι οποίες συμμετείχαν ισότιμα σε όλα τα όργανα, στις εκλογές των διοικήσεων κλπ. Η ιδέα μπορεί να είχε κάποια αξία μέχρι την επίτευξη αυτού του στόχου. Από εκεί και πέρα όμως, το ιδιόμορφο αυτό πανεπιστήμιο των "ομάδων" παρέκκλινε πάρα πολύ από την "τυπολογία" όλων σχεδόν των Πανεπιστημίων παγκοσμίως. Για παράδειγμα, η συμμετοχή στις εκλογές των διοικήσεων μη ακαδημαϊκού προσωπικού, δηλαδή με δικαίωμα "εκλέγειν" αλλά όχι "εκλέγεσθαι", εκτός από αμφίβολη, απέβη και μοιραία λόγω κυρίως των "δοσοληψιών" που έθρεψαν πόλους εξουσίας εκτός του ακαδημαϊκού ιστού, με συχνά αφανείς και υπόγειες δράσεις και διαδικασίες. Δημιουργήθηκε δηλαδή ένα μόρφωμα, αυτό που συνήθως ονομάζουμε "βαθύ πανεπιστήμιο", όπου μειοψηφίες, συνήθως με κομματική ή συντεχνιακή ανάμειξη και στήριξη, απέκτησαν δυσανάλογα μεγάλη δύναμη επιβολής άποψης, ακόμα και δια της βίας με μέσα όπως: καταλήψεις, διάλυση Συγκλήτων, συνελεύσεων και μαθημάτων με κομματικά, συντεχνιακά ή άλλα αιτήματα, αλλά πολλές φορές και για επίδειξη ισχύος. Δυστυχώς, ούτε οι διοικήσεις των Ιδρυμάτων, ούτε η Πολιτεία αποδείχθηκαν ικανές ή πρόθυμες να θεραπεύσουν αυτό το "καρκίνωμα" για τον ελληνικό ακαδημαϊκό χώρο.

Αξιολόγηση σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης – Διάλογος

Από φίλο αναγνώστη του blog λάβαμε το ακόλουθο:

Χρειάζεται η αξιολόγηση σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης;
Πως θα αξιολογείται με διαφάνεια ένας δάσκαλος, ένας καθηγητής μέσης ή ανώτατης εκπαίδευσης;
Πως μπορεί να αξιοποιήσει τα αποτελέσματα ο αξιολογούμενος εκπαιδευτικός;
Ποιες είναι οι διεθνώς καθιερωμένες μέθοδοι αξιολόγησης;
Ποιος ο ρόλος των ΑΔΙΠΠ-ΑΔΙΠ;
Ποιος ο ρόλος του υπουργείου;

Τελικά, ποιος είναι εχθρός του δημόσιου πανεπιστημίου; (του Χαρίτωνα Σαρλ Χιντήρογλου)

Κάθε βδομάδα, κάθε μέρα, οι στιγμές που βιώνει η χώρα δεν έχουν προηγούμενο. Συνεχώς ανακαλύπτουμε και μια άλλη όψη του χαρακτήρα μας. «Απίστευτος ο κόσμος κι ο χαρακτήρας μας», αναφέρει γνωστό άσμα αγαπημένου καλλιτέχνη. Αναζητάς τη φωνή σου στη σύνθεση του Κοινοβουλίου, αλλά ματαίως, γιατί διαπιστώνεις πως δε σε εκφράζει κανείς. Και τότε αναρωτιέσαι: «Ρε, μπας και δε με γνωρίζω; Μήπως έχω κάτι και δεν το ξέρω;».

Η προκατάληψη, η υστεροβουλία, η αλαζονεία και ο ρεβανσισμός κυριαρχούν στην πλειονότητα των εκπροσώπων μας. Αυτή η βαλίτσα δεν έφτασε ποτέ σε τερματικό σταθμό. Δυστυχώς. Οι αξίες των αρχών του αριστερού διανοούμενου, του προοδευτικού, του οραματιστή, του προνοητικού, του σκεπτόμενου, του επιστήμονα καθημερινά δοκιμάζονται. Η ασέβεια στα θεσμικά όργανα γίνεται καθεστώς, παράδοση. Και όλα αυτά τη στιγμή που ο πρωθυπουργός δίνει μάχες διαπραγμάτευσης με τα θεριά της Ευρώπης.

Σύνδεσμος Καθηγητών ΑΠΘ: "Να αντισταθούμε στη διάλυση των Πανεπιστημίων μας"

Ο Σύνδεσμος Καθηγητών ΑΠΘ, από τις πρώτες ημέρες της σύστασής του, στήριξε και συνεχίζει να στηρίζει την ουσιαστική μεταρρύθμιση των Πανεπιστημίων της χώρας, όπως αυτή εκφράστηκε με τον νόμο-πλαίσιο 4009/2011. Ο νόμος αυτός προέβλεπε να αξιολογηθεί έπειτα από πέντε χρόνια λειτουργίας του, ώστε, μετά από διαβούλευση, οι τυχόν μεταβολές να τυγχάνουν ευρείας αποδοχής από την πανεπιστημιακή κοινότητα, την κοινωνία και τον πολιτικό κόσμο. Οι συντεταγμένες κοινωνίες προχωρούν με συνεχή βελτίωση της λειτουργίας των δημόσιων φορέων και παρεμβαίνουν με προσεκτικές και μελετημένες κινήσεις στον ευαίσθητο χώρο της Παιδείας. Αντίθετη με αυτήν τη διεθνώς αναγνωρισμένη πρακτική βρίσκεται αυτήν την περίοδο η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, που μέσα σε μια νύχτα ετοιμάζεται να διαλύσει όλες τις καίριες δομές που δημιούργησε ο νόμος 4009/2011 και να επαναφέρει τη λειτουργία των ΑΕΙ στις αρχές της δεκαετίας του 1980.

Υποβάθμιση της Πληροφορικής στο Νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας (του Γιάννη Εμίρη)

Το Σχέδιο Νόμου που κατατέθηκε στις 30/4 στη Βουλή: «Επείγοντα μέτρα
για την Πρωτοβάθμια, Δευτεροβάθμια και Τριτοβάθμια Εκπαίδευση», του
οποίου η ψήφιση στην ολομέλεια θα γίνει μέχρι την Παρασκευή 8/5,
περιλαμβάνει αλλαγές στο σύστημα εισαγωγής στην τριτοβάθμια
εκπαίδευση, οι οποίες υποβαθμίζουν τον ρόλο της Πληροφορικής και
απειλούν την υπόστασή της ως επιστήμη:

http://www.esos.gr/sites/default/files/articles-legacy/sxedio_nomoy.pdf

Έφυγε ο Χρήστος Νικολάου

Όσοι και όσες συμμετέχουμε σε αυτό το βήμα διαλόγου είμαστε απόλυτα συντετριμμένοι από την ξαφνική απώλεια του Χρήστου Νικολάου, καθηγητή και πρώην πρύτανη του Πανεπιστημίου Κρήτης, θερμού μεταρρυθμιστή που βοήθησε όσο λίγοι το ελληνικό πανεπιστήμιο όχι μόνο με την επιστημονική του συμβολή αλλά και με τις ιδέες, την εμπειρία και το διοικητικό έργο του, ακόμη και μετά τη λήξη της πρυτανικής του θητείας. Ο Χρήστος μας ήταν μαζί με την ομάδα του η ψυχή και ο νους της δημιουργίας αυτής της πύλης διαλόγου http://gracademics.blogspot.gr/ για την Υπεράσπιση της Πανεπιστημιακής Μεταρρύθμισης. Την ετοίμασε μόλις προχθές για να ξεκινήσει μία ακόμη μάχη για το δημόσιο πανεπιστήμιο. Το τελευταίο μέιλ του Χρήστου προς τους/ις συναδέλφους του έλεγε "Η πύλη είναι έτοιμη". Το εισαγωγικό κείμενο του blog είναι δικό του. Άνθρωπος ευγενικός, με χιούμορ, σθένος και συγκρότηση. Πάντα στις επάλξεις για τη δημοκρατία και τη μεταρρύθμιση. Είναι τραγική απώλεια για όλους μας και για το ελληνικό πανεπιστήμιο, απώλεια που έρχεται μετά και την απώλεια του Βασίλη Παπάζογλου πέρυσι τέτοιες μέρες. Χρήστο, θα συνεχίσουμε τη μάχη και για σένα.

Η νεκρώσιμη ακολουθία του Χρήστου Νικολάου θα γίνει το Σάββατο 2 Μαΐου, ώρα 15:00 στον Ιερό Ναό Αγ. Τίτου, Ηρακλείου. Η σορός θα βρίσκεται στο Ναό από τις 13:00. Η ταφή θα γίνει στο Πισκοπιανό Χερσονήσου.

Η παιδεία του «ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώσατε...» (του Γιώργου Μαυρωτά)

Αλέξης Τσίπρας, Πρωθυπουργός, 8/2/2015, Προγραμματικές δηλώσεις:«...Η νέα Κυβέρνηση θα ξεκινήσει έναν μεγάλο και ουσιαστικό διάλογο για την αλλαγή ολόκληρου του θεσμικού πλαισίου και των τριών βαθμίδων.... Αυτό θα το πράξει σε ορίζοντα τετραετίας. Τίποτα στο χώρο της Παιδείας δεν πρόκειται να γίνει με αιφνιδιασμούς και εκπλήξεις, αλλά με διάλογο και με συναινέσεις.»

Αριστείδης Μπαλτάς, Υπουργός Παιδείας, 9/2/2015, Προγραμματικές δηλώσεις: «...σε ό,τι αφορά το σχολείο, δεν πειράζουμε τίποτα κατά τον τρέχοντα ακαδημαϊκό χρόνο, γιατί δεν θέλουμε να επισωρεύσουμε προβλήματα σε μια ήδη διαλυμένη κατάσταση. Τρίτο στάδιο, αμέσως μετά, σχεδιασμός προγραμματισμένος σε διάλογο δημόσιο για τη ρύθμιση σε μακροχρόνια βάση όλων των προβλημάτων».

Αυτά είναι τα λόγια, ας πάμε τώρα και στα έργα. Πριν λίγες ημέρες ο κ. Κουράκης, Αναπληρωτής Υπουργός Παιδείας φέρνει με το νομοσχέδιο «Επείγοντα μέτρα για την αντιμετώπιση της βίας στον αθλητισμό» -το οποίο σημειωτέον εισάγεται κι αυτό με την διαδικασία του επείγοντος - σε άσχετα άρθρα μέτρα που έχουν να κάνουν με την δευτεροβάθμια εκπαίδευση (τράπεζα θεμάτων, τρόπος προαγωγής από τάξη σε τάξη, αναπλήρωση ωρών). Σε αυτή τη διαδικασία εξπρές στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων καμία από τις προτάσεις της αντιπολίτευσης ή που προέκυψαν από την ηλεκτρονική δημόσια διαβούλευση δεν ενσωματώθηκε στο νομοσχέδιο που θα έρθει στη Βουλή.